Op de koptelefoon klinkt mijn uitvaartplaylist. Die kun je maar beter maken voor de maker je bij haar roept.
Ik stelde hem ooit samen in een vrolijke bui en daarom luister ik er graag naar.
Het is een greep uit de mooiste muziek die ik ken. Niet een ultiem lijstje. Ook niet per se stemmig, droevig op een andere manier tranen trekkend.
Wel over in beweging zijn en over andere zaken die ik nog moet ontdekken.
Als het een beetje meezit, ben ik net over de helft. En heb ik nog wel even om dat te ontdekken.