Het lekkere aan Twitter, Facebook en alle andere sociale netwerken is dat je er lekker gedachtenloos van alles kwijt kan.
Je zit ergens mee, je tikt een tweet de deur uit en jij bent het kwijt. Je hebt een losse gedachte, je flikkert die op Facebook en je hebt er een vriend mee opgezadeld. Je roept “dit is misschien een beetje te Facebook voor Linkedin, maar ik deel het graag met je”; en de tijdlijn van je netwerk is drie kwartier geconstipeerd.
Zo breien we met elkaar dagelijks een gros bibliotheken van Alexandrië bij elkaar. Van die gedachte word ik verrukkelijk vrolijk.
Dank je wel voor het lezen.