Op Twitter zag ik dit bericht van het Centrum voor Beeldende Kunst. Ultra, inmens grote sculptuur van een vrouw in het midden van de stad werd met oranje beschenen, vanwege de actie Orange The World, in de strijd tegen geweld gemunt op vrouwen.
En niet – zoals je wellicht denkt – het wereldkampioenschap voetbal. Want daar is het verboden voor vrouwenrechten op te komen.
Toen onze kinderen op de basisschool zaten, waren ze dol op Ultra en prinsessen uit Disney-films. Telkens als we langs het beeld reden, riepen ze beide “Kijk, de Prinses!”. Dat vond ik altijd komisch, want zo lieflijk komt dit beeld niet op mij over.
Een paar jaar geleden plopte deze herinnering in mijn hoofd op. En riep ik hard: “Kijk, de Prinses!” langs het beeld rijdend. Achterin de auto bleef het stil. Ik voelde de meewarige blikken van mijn puberkinderen in mijn rug prikken.
Dus heb ik er een gewoonte van gemaakt. Ik hou het vol, totdat ze het meeroepen. Of geweld tegen vrouwen definitief te wereld uit is.
Informatie over Ultra op de website van Kunstpunt Groningen (zo heet het CBK tegenwoordig).