In zijn column voor het Dagblad van het Noorden schrijft Daniël Lohues over verzuiling in het dorp vroeger en het gebrek aan zuilen in het Nederland van nu.
Bij ons in het dorp ging elke geloofsovertuiging naar z’n eigen kerk. Eigen school. Eigen gymnastiek. Er waren twee voetbalverenigingen. En de verkenners: dat was voor katholieken. Het zwembad was wel voor iedereen. Maar daar lagen we op onze handdoekjes ook vast niet door elkaar heen
De zuilen brokkelden af. Je ziet alleen nog wat stompjes her en der. Niemand lijkt nog bezig te zijn met ‘die anderen’. Een goeie zaak. Maar sommige mensen hebben inmiddels andere anderen gevonden. En rekening houden met dingen zeggen die kwetsend zijn voor die nieuwe anderen is er niet bij. Zo blijven we verdomme aan de gang.