Mugshot van Cher

Voor een schrijver heeft Paulien Cornelisse het hoogst haalbare bereikt. Wanneer ik haar lees, hoor ik haar stem.

Vrijdag schreef ze over mugshots, omdat Donald Trump zich bij de politie moet melden. In het stukje van 150 woorden stond wat ze dacht bij de arrestatiefoto’s van Justin Bieber, David Bowie en Cher. Vooral die laatste was speciaal.

Zo bereikte ze nog iets anders: ik ging googelen. En inderdaad, die van Cher is bijzonder. Je kunt er zelfs posters van kopen op Amazon.

Lezen met de stem van de schrijver

Op mijn leeslijstje voor 2022 staan 35 boeken. De meeste werden mij voorgelezen. Ik luister dan het liefst naar de schrijver zelf.

Tommy Wieringa is een feestje. Boeken van Marcel van Roosmalen laat ik links liggen tot het audioboek uit is. Pepijn Lanen woekert met zijn voordrachttalent als hij zijn korte verhalen voorleest. En bij Thomas Acda voel ik me gelijk thuis in het verhaal. Zeker als hij zijn boek over een bekend ‘gescheiden’ muziekduo laat voorlezen door Paul de Munnik.

Er zijn uitzonderingen. Jan Wolkers kon niet voorlezen. Turks Fruit is een van mijn favorieten en dat werd bij veel passages gewoon goor.

Maar ik dwaal af.

Ik lees het blog van Seth Godin, dus besloot ik een boek van hem te luisteren. Hij heeft een onderscheidend stemgeluid. Helder, kalm, juiste intonatie. Erg prettig. En nu merkte ik dat ik zijn blog lees met zijn stem in zijn hoofd.

Nu ik dit merk, realiseer ik me dat me dat vaker gebeurt. Bij columns van Paulien Cornelisse bijvoorbeeld. En sinds Alexander Klopping een podcast voorleest, heb ik het ook bij zijn nieuwsbrief.

Weird.

Er ligt nog een boek van Wolkers op mijn nachtkastje. Ik hoop niet dat het daar ook mee gebeurt.